Хто завыў? Хто зароў?
Ці не чарада кароў?
Не цялушка Пяструшка?
Гэта - Ганя-равушка.
Плача, заліваецца,
Сукенкай уціраецца...
- У-у-у-у-у-у-у!
Выйшла мама з Ганяй у сад,
Ганя просіцца назад:
- Не хачу я ў сад ісці!
Ой, пусці! Пусці! Пусці!
А як толькі Ганя ў дом -
Слёзы з вочак ручайком:
- О-о-о-о-о!
Не хачу. Пусці назад.
Рвецца зноў яна у сад.
Малака далі у кубку -
Ганя ўжо скрывіла губку:
- Ён вялікі! Дайце ў тым!
Не, не ў гэтым! У маім!
У-у-у-у-у!
Далі плаксе у другім -
Раскрычалася зусім:
- Не хачу і ў гэтым! Не!
Дайце лепей з тога мне!
Э-э-э-э-э!
Палажылі Ганю спаць.
Ганя плача - хоча ўстаць.
- Дай сукенку! Ой, дай, дай!
Хоць ты з хаты
Уцякай.
Ай!
Як на сход, народ плыве:
Хоча ведаць, хто раве,
Хто ўвесь час тут плача?
Што ўсё гэта значыць?
Бачаць - дзеўчынка стаіць,
Немым голасам крычыць,
А ў яе ад горкіх слёз
Усё распухла -
Твар і нос.
- О-о-о-о-о-о!
У-у-у-у-у-у!
Ой, не плач, Ганюшачка,
Дзяўчынка-равушачка,
Дзяўчынка-равёлачка,
Хліпалка-сапёлачка!
На табе ж ад сырасці
Плесня можа вырасці!
Разам з Паўлам Барто