epub
 
падключыць
слоўнікі

Аляксандар Пушкін

Прарок

Духоўна стомлены зусім,

з дарогі я ў пустыні збіўся, -

і шасцікрылы серафім

на раздарожжы мне з'явіўся.

 

Нячутным дотыкам, як сон,

павекаў ледзь крануўся ён, -

і іх напоўніў шум і звон:

пачуў я неба хваляванне,

завоблачных анёлаў лёт

і гадаў пад вадою ход,

лазы ў даліне прарастанне.

 

І каля вуснаў ён узнік

і вырваў грэшны мой язык,

і пустасловы, і каравы,

і джала мудрае змяі

ў вусны ўклаў і загаіў

сваёй дзясніцаю крывавай.

 

І грудзі мне рассек мячом,

і сэрца трапяткое выняў,

і жар, з яшчэ жывым агнём,

ён назаўжды ў грудзях пакінуў.

 

Як труп - ў пустыні я ляжаў,

ды голас боскі загадаў:

«Устань, прарок, як у дазоры,

і словам з іскрамі надзей,

абходзячы зямлю і моры,

запальвай сэрцы у людзей».

 



Пераклад: Мікалай Федзюковіч