Разваж, гаю зеляненькі,
Маё сумаваннейка!
Няма, чуеш, дзяўчынанькі,
Маёга каханнейка.
Жыве, праўда, няверная,
Мая прываротніца,
З другім недзе мілуецца,
За мной не маркоціцца.
А мне цяжка, убогаму,
Трываці самотнаму;
Хаджу, ліха шукаючы,
Па свеце журботнаму.
Разваж, гаю зялёненькі,
Маё сумаваннейка!
Спачыць дай стамлёнаму
Ад слёзаў каханнейка.
1914 г.