epub
 
падключыць
слоўнікі

Алесь Разанаў

Пункціры

Адгарадзіўся ад навакольля

плотам зь бярозаў і соснаў

і сам за німі стаіўся: лес.

 

* * *

 

Зьмяркаецца.

У парку крычаць вароны -

і крыкам намацваюцца, што яны ёсьць.

 

* * *

 

Такі прыгажун,

а зажураны: неба ня хоча

ужо ўсьміхацца табе, сланечнік?!.

 

* * *

 

Каменьне ў затоцы,

сярод каменьня шэрыя качкі:

восеньскі морак.

 

* * *

 

Лужына.

Захапіла жоўты кляновы ліст

і зашклілася лёдам: ейны!..

 

* * *

 

Вострыць і вострыць дзюбу

аб камень крумкач:

ну, ляці ўжо, досыць!..

 

* * *

 

Тулю да грудзей абярэмак

паленаў скалелых:

і ў нас будзе нарэшце сьвята!..

 

* * *

 

Цягнецца з коміна дым

па-над сьнежным бязьмежжам:

адна сьцяжына - і тая ў неба.

 

* * *

 

Падпіў - і трымаецца што ёсьць сілы

аберуч за бохан хлеба:

стары вясковец.

 

* * *

 

Пакінуты дом. Зазірае ў акно

галінка зялёнай вішні:

няўжо нікога?!..

 

 

* * *

 

Блукаю па Вільні.

На даўніх мурах

новыя назвы.

 

 

* * *

 

Схаваўся ў царкву ад дажджу:

знянацку

зірнулі знаўпроць сьвятыя.

 

 

* * *

 

Дзе - старасьць,

дзе - маладосьць?!.

Зацьвілі яблыні сёньня.

 

 

* * *

 

Зьбягаюць струмкі з капяжа:

у асфальце

ямачкі-чаравічкі.

 

 

* * *

 

І гэта адзеньне?!. -

зьдзіўляецца клён:

касьцёл у леташніх рыштаваньнях.

 

 

* * *

 

Сьпеў у нябёсах,

нябёсы ў сьпеве:

жаўрук.

 

 

* * *

 

Боязна, што заўважаць

і што не заўважаць - таксама...

Суніцы зачырванелі.

 

 

* * *

 

Сярод залатых дзьмухаўцоў

адзін серабрысты:

у німбе?!.

 

 

* * *

 

Якімі высокімі павырасталі

быльнік і лебяда:

схаваўся б!..

 

 

* * *

 

Вось ужо і скончыўся лівень!..

А ліст кляновы лісту

яшчэ ўсё перадае першыя кроплі.

 

 

* * *

 

Далёка ісьці...

Смакчу

нясьпелую сліву.

 

 

* * *

 

Вецьце спусьціла ў замерлы ставок

і сама замерла:

вярбіна ў сьпёку.

 

 

* * *

 

Вуліцу заняло

паважнае шэсьце:

ідуць з пашы каровы.

 

 

* * *

 

Хочаш са мной

паблукаць па сьвеце? -

Да рукава бадзяк прычапіўся.

 

 

* * *

 

Хаваецца дзень

У кожным

акне па сонцы.

 

 

* * *

 

У ржышчы жытнёвым

конік застракатаў:

яшчэ нешта не зжата?!.

 

 

* * *

 

Гронкі рабіны

зачырванелі:

ўгару горнецца позірк.

 

 

* * *

 

Стаяць на балоце стагі

з асьнежанымі вярхамі -

тутэйшыя горы.

 

 

* * *

 

Рэчка замерзла. Мост

зьдзіўляецца лёду:

адкуль ты ўзяўся?!.

 

 

* * *

 

На непарушным сьнезе

лёгкі заечы сьлед

і чалавечы - цяжкі.

 

 

* * *

 

Ялінка на сьметніку.

Вось і ўвесь новы год!..

Вось і ўсё навасельле!..

 

 

* * *

 

Зімовае сонца. Імкнуцца ўстаць

са снежнай пасьцелі

цені.

 

 

* * *

 

Зіхоткая поўня -

акно, зь якога

глядзіць у душу нябыт.

 

 

* * *

 

Парушаны мур:

чырванее жар -

цэгла ў бязмежжы сьцюжы.

 

 

* * *

 

Сьнежная горка.

Дзеці зьлётваюць долу -

ці, можа, увышыню?!.

 

 

* * *

 

Чакаем таксоўку ўначы:

чарга пасунулася на адно месца -

і то весялей.

 

 

* * *

 

Зімовыя прыцемкі:

снег настае,

растае навакольле.

 

 

* * *

 

Вісяць між пупышак

замерзлыя кроплі -

таксама вясны чакаюць?

 

 

* * *

 

Абудзіўся сярод суровых

зімовых палеткаў:

куды пацячэш, ручай?!.

 

 

* * *

 

Які пахмурлівы небакрай!..

Адтуль

вясна надыходзіць.

 

 

* * *

 

Чырвоны дом на гары -

уволю

я ў ім нагутарыўся б зь цішынёй.

 

 

* * *

 

Бягуць ручаіны

у полі - зьвівы

жвавай гаворкі.

 

 

* * *

 

Беляць у садзе вясновым

камлі - галіны

самі пабеляцца неўзабаве.

 

 

* * *

 

Вісіць і не падае

у паветры зялёны дождж:

ніцыя вербы зазелянелі.

 

 

* * *

 

Не бойся цячы, ручай,

у яры і ў ямы:

рака цябе не забудзе.

 

 

* * *

 

Вясновы самотны вечар.

Гуляе дзяўчынка

у хованкі з маладзіком.

 

 

* * *

 

Гром загрымеў - і адразу

аціхлі ўсе галасы:

нябёсы гавораць!

 

 

* * *

 

Першыя кроплі дажджу:

на плітах

азбука кропак.

 

 

* * *

 

Ладкуюць гнёзды гракі:

абламанае вецце

зноўку вяртаецца дрэвам.

 

 

* * *

 

Вішня наўскрай дарогі,

спяшайся першаю расцвісць -

у пчол абранніцай будзеш.

 


2000-2001?

Тэкст падаецца паводле выдання: невядомае
Крыніца: Дзед Талаш