Ці запішуць імя ў кнігу вечнасці,
Ці як пасынка возьме зямля,
Усё роўна, якой недарэчнасцю
Перапыніцца земны твой шлях.
Ёсць імя ў чалавечай сардэчнасці,
Брудных слоў у яго не шпурляй,—
Скрозь і так дэфіцыт чалавечнасці,—
Свет гняце вераломства пятля.
Хоць граніц не існуе для беднасці,
Хоць для роспачы межаў няма,
Ды жыве ў чалавецтва дух еднасці,
Грознай сілай яго не зламаць.
Веру: ў поцемку зможа ён след знайсці
І ўрагану таго не стрымаць!