А дні бывалі часта цеснымі
Ад будніх клопатаў і спраў.
Здаралася: парою весняю
Мяне і смутак агартаў.
Ад мэты мары аддаляліся,
І шлях аблытвала туга.
І толькі туманы гушкаліся
На летам скошаных лугах.
А потым хмары расступаліся,
Знікалі змрок і туманы,
І мары з далечы ўсміхаліся
З прыходам сонца і вясны.
Я цешыўся жытнёвым коласам,
Табою летняй, сенажаць.
У салаўя вучыўся голасу
І радасць песні памнажаць.
Хоць дні бывалі часта цеснымі,
Хапала клопату і спраў...
Не ўсе свае дарогі веснія
Пад старасць я пазабываў.