Зараслі ўспамінамі дарогі,
Я пралажу,
Быццам праз хмызняк,
Праз свае даўнейшыя трывогі,
Каб прабіцца неяк на бальшак.
Зараснік мяне ў бакі адводзіць.
Дзе сляды былыя?
Не знайсці.
Як жа мог па гэтай я выгодзе
Гэтак незаўважана прайсці!
Час прыносіць змены.
Час мяняе
Кожны воблік, кожную красу.
Што было, я ў сэрцы захаваю,
Маладым і светлым пранясу.
Мне здавалася,
Што да драбніцы
У душы і сэрцы зберагу
Даўні гоман сосен, плёск крыніцы,
Сон, што сніўся ў свежым мурагу.
Мне здавалася...
Час змены ўносіць,
І нанова я гляджу на свет.
Час надзеі сее. Час і косіць,
І заносіць лёгкім пылам след.
Зараслі ўспамінамі дарогі,
Бачу я той зараснік густы. ...
Ажываюць даўнія трывогі,
Б’юцца партызанскія франты.