Я хачу весяліцца, спяваць.
Што такое са мной, я не знаю.
Надышла мне часіна кахаць.
Я не сплю, я тужу, я кахаю.
Я вяселле гуляю тры дні,
Хоць і п’ю, ад кахання цвярозы.
Грае музыка, ззяюць агні,
А з вачэй маіх коцяцца слёзы.
Ходзіць шчасце са мной па зямлі,
З ім я ўсё па-інакшаму бачу.
Мне кватэру сягоння далі,
Выціраю я вочы, я плачу.
Што хацець мне і што мне жадаць,
Гэтак хораша стала на свеце,
А чаму ж трэба з болю крычаць,
Як на свет нараджаюцца дзеці?
Як закончу я спеў аб жыцці,
Як паставіцца кропка маршруту,
Я хацеў бы ў нябыт адысці
Без традыцый старых, без пакутаў.
Я люблю свой Наднёманскі кут,
Маё сэрца ён чарамі ўласціў.
Я пазбыцца хацеў ад пакут,
А яны ходзяць разам са шчасцем.