Не цярплю я людзей,
Каму лёгка жывецца,
Хто не росціць надзей,
А да славы ірвецца,
Хто як труцень жыве,
Ні на што не зважае,
Нават з горла ірве,
Не сваё спажывае.
Ёсць такія яшчэ,
Што з дабром не ва ўладзе,
І бядой апячэ,
І нахлусіць, і ўкрадзе.
Не баюся бяды,
Як яна ні лютуе,
Мяне праўда заўжды
Ад няшчасця ратуе.
На ману не маўчу,
Не дам волі зладзею.
Я інакш не хачу,
Я іначай не ўмею.