Мне яшчэ патрэбна даль,
Мне яшчэ патрэбны зоры,
Росаў чэрвеньскіх крышталь,
Гоман векавога бору.
Мне патрэбна рэчак плынь,
Срэбны месяц апаўночы,
Неба веснавога сінь
І маёй каханай вочы.
Я свой стог не давяршыў
Незабудкамі і мятай.
Я агонь сваёй душы
Не з усёй красой сасватаў.
Не ўсе словы я знайшоў,
Каб з іх можна было скласці
Песню пра маю любоў,
Пра нязнойдзенае шчасце.
Я не падганяю час,
Не забыў пра абавязкі.
Я ж не ўсе яшчэ прыпас
Для сваіх унукаў казкі.
Мне таму патрэбна даль,
Мне таму патрэбны зоры,
Росаў чэрвеньскіх крышталь
І вясёлы пошум бору.