Схаваны ў прадонні начэй
Чароўныя песні і казкі.
Святлей ад жаночых вачэй,
Цяплей і ад рук іх і ласкі.
Я рад неспакойнасці дня,
Вячэрняй ціхмянасці сцежкі.
Хіба толькі зорцы раўня
Твая незабыўная ўсмешка.
Я знаю, вясне красаваць,
У пышным быць росквіце лету,
Каб постаць тваю параўнаць,
Патрэбна пабачыць паўсвету.
Танцуе, спявае зіма,
Яна ў гэты год непаўторна.
Такіх, як твой воблік, няма,
Ён мілы, прывабны, чароўны.
А вуснаў крамяных цяпло?
З іх хочацца шчасця напіцца.
Прад казкаю сэрца здало,
Сваіх не ўтрымала пазіцый.
Схаваны ў прадонні начэй
І казкі, і песні, і чары.
Святлей ад жаночых вачэй
На свеце, на белым абшары.