Усё мінае. Смутак, гора
Магчыма воляй адалець.
Гараць да рання, тухнуць зоры,
Вось толькі словам прамянець.
Народы нарадзілі мову,
Адшліфавалі, як крышталь.
Яна — ў жыцці людзей аснова,
Яна — і золата, і сталь.
Яна і цешыць, і карае,
Гамонку з космасам вядзе,
У дружны калектыў яднае
І творыць радасць для людзей.
І ў буднія часы і ў святы
Мы песняй з самых лепшых слоў
Свой праслаўляем век дваццаты,
Жыццю выказваем любоў.
Сваім напеўным шчырым словам
Заўжды умеем даражыць.
Пад сцягам Леніна барвовым
Нам працаваць і ў шчасці жыць.