За акном зіма і сцюжа,
Ёй пара прыйшла шумець.
Мне з табой прыемна дужа
Нават побач пасядзець.
Памаўчаць, не кратаць словы
І памарыць, пагадаць,
На сардэчнай тайнай мове
Пра пачуцці пачытаць.
Сноў мінулых не трывожыць,
Не паліць касцёр стары,
Паблукаць у марах, можа,
Па жыццёвым гушчары.
Што гаворка, што гаворка?
А ці варт куды спяшыць?!.
Ад гаворкі часта горка
І на сэрцы, і душы.
Хай палеткі і дубровы
Нагаворацца за нас
На сваёй цудоўнай мове
Пра вясны прыгожы час.
Пасядзелі, памаўчалі,
А навошта галасы!
У маўчанні мы спазналі
Шмат і шчасця, і красы.