Жыве ў нас прымаўка спрадвеку
Яшчэ ад азбукі, са школы:
— Будзь чалавекам, чалавек,
А не рагатаю жывёлай.
Не буду я сябе хваліць,
Бо не такая я ўжо «цаца».
Я ўмею толькі працай жыць,
І мой суддзя вышэйшы — Праца.
Жыццё — у шчасці, барацьбе
За мэт высокіх рыштаванні.
Шануй, любі, расці ў сабе
Нецерпялівыя жаданні.
Праславіць свой дваццаты век
І агнявы Кастрычнік
Савецкі просты чалавек,
І будаўнік, і воін гераічны.