epub
 
падключыць
слоўнікі

Анатоль Грачанікаў

Верасень

Зноў верасень —

Запаслівы грыбнік —

Шчыруе па імшыстых баравінах.

Трымціць раса на звонкіх павуцінах,

I травастою пах яшчэ не знік.

 

Немітусліва

Промні аж да дна

Прасвечваюць азёрныя глыбіні.

I гронкі ацяжэлыя каліны

Насыціліся сокамі спаўна.

 

Мне даспадобы

Верасень заўжды.

I не таму, што ў ім я нарадзіўся.

У верасні мне свет увесь адкрыўся

У спеласці сакоўнай — малады.

 

Так, свет!

I сам я ў вераснёвы час,

Прасвечаны святлом яго, як гронка,

Спяваю і не ціха, і не звонка

Для вас, абшары родныя, для вас,

Шчымліва

Адчуваючы душой

Закончаную яснасць у прыродзе,

I ў жураўліным сцішаным палёце,

I ў засцюдзелай быстрыні рачной.

 

Вулля

Шукае позняя пчала.

Лагодна-мяккі свет, нібы вашчына.

I дабратой прасвечана Айчына

У барвах баравіннага святла.


1975?

Тэкст падаецца паводле выдання: Грачанікаў, Анатоль Сямёнавіч. Выбранае : Вершы і паэмы / Анатоль Грачанікаў. - Мн. : Маст.літ., 1988. - 383с.,1л.партр.
Крыніца: скан