беларуская электронная бібліятэка
заснаваная ў 1996
Зялёныя рунь
і неба... Колер яе
вачэй ня ўспомню.
Старая хата,
у павуціне срабрыстай
матыль засохлы.
Дождж. Спаць іду
з надзеяю, што заўтра
горад патоне.
Над мёртвай коткай
дзяўчо ўкленчыўшы плача.
Вечаровы час.
© Беларуская Палічка // пры выкарыстаньні матэрыялаў спасылка на Беларускую Палічку абавязковая