З чаго пачынаецца Жодзіна?
Дальбог, не з машыны «БелАЗ»!..
Я сёньня сьвяткую народзіны:
Як што, запрашаю і вас!
Пад месяцам, сонцам і зоркамі
Балюе з суседам сусед.
Як сьцьвердзіў паэт, нат паморкамі
Ёсьць час для сяброўскіх бясед!
Як не, адмаўляйся бяз сораму —
Шмат ежы на Белай Русі!
Пад месяцам, сонцам і зорамі
Ўсяго ўсё адно не зьясі!
Шчэ больш на зямлі — мама родная! —
Харошых ды розных кабет;
Ды не пакахае ніводная,
Хоць руш да манахаў ў Тыбэт!
Сігаеш за пекнымі паннамі,
Ды марным стаецца твой сіг.
І ўсё ж не памрэм занядбанымі,
Бо Жодзіна дбае пра ўсіх!
Сардэчнымі словамі, поўхаю,
Дубцом, бізуном, рамянём
Гадуе, кунежыць, выхоўвае.
І большай ні ўночы, ні днём
Нас песьціць ня знойдзем аматаркі.
А як адыходзім да сну,
Вачыма ласкавае мацеркі
Глядзіць у калыску й труну.
Пільнуе ды сочыць паводзіны,
То хваліць, то ставіць у кут...
З чаго пачынаецца Жодзіна?
Яно пачынаецца тут...
За мрой экзатычныя спэцыі,
За праўду ў айчынным віне,
За Grande Canale ў Вэнэцыі,
Які не гайдае мяне;
За госьця, што горш за татарына,
Гасьціннага сябра свайго;
За Катэдру Нашай Спадарыні,
Якая сьмяецца з Гюго;
За сьверб разумовага голаду,
Што я спаталяў задарма
Агнямі вялікага гораду,
Якому найменьня няма, —
Чым стане мне змогі, аддзячу я
Найлепшай у сьвеце зямлі —
За першыя крокі дзіцячыя,
За першыя сьлёзы, калі
Бацькамі бяз жалю, бязь літасьці
Быў гнаны ў дзіцячы садок...
Што будзе пасьля — акалічнасьці,
Галоўнае — першы радок!
Пачатак, прывабныя ўводзіны
Жую саладзенькім дражэ:
З чаго пачынаецца Жодзіна?
З разгалістай літары «ж»,
Як жонка, жыхарства, жыдоўская
Жахліва жывая журба,
Жабрацтва, журы, «Жыгулёўскае»,
«Жызэль», «Жэрміналь», жажаба,
Жаўрук, журавель з журавінаю,
Жыгучка, жаўнер, жалуды,
Жаданьне жывіцца жанчынаю,
Жычэньне жыцьця без жуды...
Славутую песьню каверкаю
Й карціны ўстаюць уваччу.
Пытаньне гаркавай цукеркаю
У роце смакую, смакчу, —
Як гронку чырвонай смуродзіны.
І тахкае сэрца ў грудзях.
З чаго пачынаецца Жодзіна?..
І ці абяцае працяг?