Я прайшоў дарожак многа
На лужку і на пяску.
А найлепшая дарога,
Што вядзе мяне ў Маскву.
Хоць дарогі ўсе ў каменні
Апрануліся ў Маскве.
А па іх ступаў сам Ленін,
Бачыў кожны дом і сквер.
Серп і молат і калоссі
Уручыў Ільіч Гербу...
Мне таксама давялося
Несці на сваім гарбу
Дзён ваенных ліхалецце
У Маскве і пад Масквой.
А няма ж на белым свеце
Цудадзейніцы такой,
Як Масква!.. Яна сталіца
Нашых сёл і гарадоў.
Нізка, нізка пакланіцца
Я заўсёды ёй гатоў.
А яна ж мяне, як маці,
Ахінае цеплынёй.
І сягоння ў роднай хаце
Абдымаюся з Масквой.