Ідзе пагалоска ў народзе,
Бяжыць ад сяла да сяла:
Варона арла не народзіць,
Баран не народзіць вала.
Я так зразумеў:
недарэка,
Гультай, што ў цяньку праляжаў,—
Не стане такім чалавекам,
Якога б народ паважаў.
Дабра не народзіць туляга,
З душой сукаватай лайдак.
Яго абмінае павага,
Бяжыць, уцякае ў хмызняк.
Лайдак! У сумленні ягоным
Пагаслі жывінкі святла...
Арла не народзіць варона,
Баран не народзіць вала.