Каля рэчкі з арабіны
Яго хатку вецер скінуў,
Хатку гушкае вада.
Ой, бяда, бяда...
Свет шырокі, а ў ім цесна
Салаўінай шчырай песні,
Горла сціснула нуда.
Ой, бяда, бяда...
Хто ж паможа сіраціне
Хатку ладзіць на галіне?..
Салаўіха, памажы.
Памагае!..
Не загіне,
Песня будзе жыць!
І ў мяне на сэрцы ўцеха,
Весела свішчу, як шпак;
Адклікаецца мне рэхам
Салаўіны беразняк.