Люты лютуе, марозіць,
Заснежаны, беленькі.
Сакавік яшчэ ў абозе,
Затрымаўся ў ельніку.
Сакавік прышпорыў сані,
Сані лёгка коцяцца.
З беларускімі лясамі
Прывітацца хочацца.
А таму ён і гукае
З дальняга марозіку:
— Прывітанне, бела-гаю!
Соку дай, бярозанька!
Даплылі ў бярэзнік сані,
Сталі дрэвам кланяцца...
— А мы самі ўжо з вусамі! —
Бярэзінкі хваляцца.
На галінах паказалі
Коцікавы трубачкі.
Сакавік: — А, можа б, далі
Соку мне, галубачкі?
Шэпчуць коцікі бярозаў
Тоненька ды кволенька:
— Трэба даць! Прагнаў марозы,
Нам прынёс ён сонейка.
Весняй песняй жаўруковай
Адчыніў нам весніцы!..
Пад бярозаю вясновай
Сакавік папесціўся,
Зноў падняўся ды гукае:
— Красавік! Я сівенькі.
Пагукай ты Першамая.
— Пагукаю, міленькі!
Май гукае: — Сенакосы,
Даспявайце скоранька!..
Атуляюць нас нябёсы
Пяшчотаю сонейка.