epub
 
падключыць
слоўнікі

Апанас Фет

«Паўднёвай ноччу ў стозе сена...»

Паўднёвай ноччу ў стозе сена

Да неба тварам я ляжаў,

І зорны хор, жывы, праменны,

Бязмежна нада мной дрыжаў.

 

Зямля, як цьмяны сон, нямая,

Прэч ад мяне плыла наўзбоч,

І, як насельнік першы раю,

Адзін — я ў твар убачыў ноч.

 

Ці я — у зорнае бяздонне,

Ці зорак рой імчаўся ўніз?

Нібыта ў велічнай далоні,

Я над бяздоннем тым павіс...

 

І з заміраннем і ўзрушэннем

Мой зрок глыбіні вымяраў,

Куды ўжо я не на імгненне,

А беззваротна патанаў.

 

1857



Пераклад: Васіль Зуёнак