ПА НАРОДНЫХ МАТЫВАХ
Свеціць Месяц, свеціць ясны,
лебедзем плыве між зор,
вяжа промні ў перавяслы,
серабрыць увесь прастор.
Зазірае смела ў вокны,—
знай, вышэй за ўсіх стаю!..
Вось прыйшоў, як госць залётны
у кватэру ён маю.
Асвятліў над ложкам сына
Цыялкоўскага партрэт —
і пачуў у далі сіняй
рокат будучых ракет.
Тых ракет, што кожнай ноччу
з незабыўнае вясны
мілы мой гарэза-хлопчык
на кароткім ложку сніць.
1961