Хмара чорная не знае,
хто ёй — пасынак, хто — сын,
шчодра ў маі палівае
жыта, ружу і палын.
Сонца яснае не знае,
хто там — пасынак, хто — сын,
шчодра песціць, сагравае
жыта, ружу і палын.
І зіма не разбірае,
хто ёй — пасынак, хто — сын,
снежнай коўдрай укрывае
жыта, ружу і палын.
Хто больш родны, хто з іх лепшы
знаю, можа, я адзін:
жыта корміць,
ружа цешыць,
лечыць гаркатой палын.