Жаўранка, жаўранка, пташачка вольная,
Дзетка шчаслівая волі святой,
Доляй прастору і свету бязмежнага
Душу пакутную мне ты напой.
Цёплымі бляскамі сонейка яснага
З ночы цямлівай знімі ты пакроў,
Сілай магучаю песні вясёлае
Шчасця будовіну ёй прыгатоў.
Шпарка на крылейках ў даль паднябесную
К зорам бліскучым душу падымі,
Ў зелень цвітучую краскамі радасці,
Як галаву дзеўчу, ў венчык абві.
Ў сіняй пасцелі прастору шырокага
Землю халодну навекі схавай...
Жаўранка, жаўранка, пташачка вольная,
Просьбу пачуй ты, хутчэй прылятай!..
1912