Дагарае рэшта вецця
У пячурцы ў хаце.
І гаворыць нешта ў сэрцы:
Так і з табой, браце.
Тут другія палымнелі,
Вогнішчы свяцілі.
Людзі ўсе на іх глядзелі,
Свой агонь палілі.
Гасне ўжо святло у змроку,
Прысак датлявае.
Ноч сцюдзёная навокал,
Попел астывае.
Не заззяе агонь болей
Весела і бурна,
Як і твой юнацкі голас
Ліры аднаструннай.