беларуская электронная бібліятэка
заснаваная ў 1996
Ссумнелая вясна цьміць свой агністы ўсплёск.
Як рана, успамін зноў растуліўся ў целе.
Пашлі спачын зімы, спакой халоднай белі
З маркотным водарам схаваных горкіх сьлёз,
О, ноч маіх дзьвюх рук самотных на пасьцелі!
© Беларуская Палічка // пры выкарыстаньні матэрыялаў спасылка на Беларускую Палічку абавязковая