Па святой зямлі - Яго святыя ногі,
Да схілёных голаў - рук святых прыткненне...
Падарожнага пазналі ўсе дарогі,
І даюць Яму прытулак ўсе каменні.
Буйны вецер - адгалосак грознай буры,
Прыбліжонай буры ды для нас далёкай.
Сціхнуць нема ўраз сляпыя ўсе віхуры,
Як пачуюцца Яго святыя крокі.
І пазнаюць вобраз чысты і чаканы
Ўсе блудніцы, ўсе, хто ў зморы і агідзе,
Ўсе, хто брудны быў, слабы ці хворы, п'яны,
Бо ім штось шаптаў увесь час праканана:
- Так, Ён прыйдзе, Ён напэўна прыйдзе!