Як хочаш мець пашану ад людзей,
Сяброўства выбіраць умей!
Адзін Мужык з Змяёю быў здружыўся.
Змяя - хітрушчая здаўна:
Так падлізалася да Мужыка яна,
Што ёю той і кляўся, і бажыўся.
Затое з сваякоў, з сяброў ніхто
У доме у яго ніколі не бывае.
Мужык у крыўдзе наракае:
«Чаму вы адракліся ад мяне? За што?
Ці жонка вас нядобра частавала?
Ці хлеба-солі неставала?»
«Ды не, кумок, - Мацей яму ў адказ, -
Табе былі б мы рады кожны раз;
Ніколі ты не крыўдзіў нас,
І жонка ветліва прымала,
Ды што з таго, калі ў цябе сядзі
Ды толькі і глядзі,
Каб сябар твой не ўправіў джала».