Вяльможа з Мудрацом аднойчы размаўляў
Пра сутнасць розных спраў.
«Скажы мне, - ён спытаў, - ты свет даволі знаеш
І ў сэрцах у людзей чытаеш:
Чаму, што б мы ні пачалі,
Суды або суполкі там вучоных завялі,
Яшчэ не ўспееш аглянуцца,
А невукі даўно там труцца?
Няўжо ад іх ратунку нам няма?»
Мудрэц яму: «Ну, гэта вы дарма.
З суполкамі вось тое ж (кажучы між намі),
Што і з драўлянымі дамамі».
«Як так?» - «Ды так. Я дом свой скончыў днямі:
Яшчэ не перабраўся сам,
А цвыркуны даўно ўжо там».