У медыкаў добрых ёсць мудрае слова
На кожны выпадак, здарэнне.
Горш стане ад лекаў – вядома іх мова:
«Ды гэта ж, дружок, абвастрэнне!
Яно ж так і трэба, і быць так павінна,
Цярпенне, галубчык, цярпенне!»
Боль рукі мне ломіць заложна, няспынна
Я цешу сябе: абвастрэнне!
Але час праходзіць, палёгкі ж той мала,
І возьме часамі сумненне:
Глядзі, каб у землю цябе не загнала
Дакторскае іх «абвастрэнне»!
21/ІІІ 1956