Між палёў шырокіх,
Як змяя якая,
Цягнецца дарога,
Вузкая, крывая.
Наабапал грушы
Разрасліся ў полі,
Нізенькі яловец
Чэзне, бы ў няволі.
Тут мужык працуе,
Чорны ўвесь, як сажа.
Крыж на перасеках
Аб пакуце кажа.
Коціцца цялежка,
Бʼецца аб каменне,
Хлебароб на поле
Глядзіць ў задуменні...
Ой, дарога-сцежка,
Вузкая, крывая!
І ты, жыццё наша,
Ты, доля, такая!
[1906]