epub
 
падключыць
слоўнікі

Якуб Колас

Горкая доля

З нашым шчасцем-доляй

Выйсці ў людзі брыдка...

А бадай ты спрахла,

Гэтакая жытка!

 

Засадзілі ў клетку,

Волю адабралі,

Вобраз чалавечы

Ў гразь яны ўтапталі.

 

Лічыш дні і тыдні —

Горка ты, няволя!

А каб ты прапала,

Гэтакая доля!

 

І марнееш сам ты,

Траціш марна годы,

Хочацца прастору,

Хочацца свабоды.

 

Эх, жыццё, жыццё ты!

Ночка ты, нянасце!

А каб ты ж згарэла,

    Гэтакае шчасце!

 

Але пачакайце,

Помніце, псякосці!

Эх, прыпомнім крыўды

Мы вам, ягамосці!

 

[1909]


[1909]

Тэкст падаецца паводле выдання: Колас, Я. Збор твораў: у 20 т. Т. 1: Вершы, 1898―1910