Ідзе Май у паходы, дазоры,
Пад штандарам чырвоным ідзе
Цераз пушчы, пустэлі і моры,
Нестрыманы нікім і нідзе.
Пераходзіць граніцы, кардоны,
Бо хто ж можа яго затрымаць,
Калі з ім баявыя калоны,
Пралетарыяў грозная раць?
Ідзе Май у вясёлкавым ззянні —
Буравей, камсамолец-юнак —
І заве ў прамяністае ранне
Разняволенай працы ваяк.
Няхай цёмная сіла шалее,
Хай зубамі скрыгоча шкілет, —
Зацвіце ва ўсім свеце лілея —
Міжнародны наш Май-агняцвет!..
Ідзе Май у вясеннім уборы,
Пад агністым штандарам ідзе
У паходы свае, у дазоры,
І магутным разводдзем гудзе...
Прывітаем яго мы як трэба,
І спаткаем яго, як адзін, —
Караваем калгаснага хлеба
І сімфоніяй грознай машын.
27/IV 1935