БЕЛАРУСКАЯ ПАЛІЧКА

За сялом у полі,

У жоўценькім пясочку,

Пахавала маці

Маладую дочку.

Знікла яе радасць —

Старасці апора,

І няма уцехі

Ў мацярынскім горы.

Ёй ніхто не верне

Дарагой дачушкі.

Плачуць па дзяўчыне

Сваякі і дружкі.

Плача па ёй мілы,

Жаль яго вялікі,

Гора ж яго сціхне,

Змоўкнуць сэрца крыкі.

Ганначку забудуць

Сваякі і дружкі,

Не забудзе маці

    Роднае дачушкі.

Не загояць часы

Сэрца яе раны,

Сама ляжа маці

З імі ў гроб драўляны.