Думаў я, ну, будзе – шпок –
Адаткну шкляны «слупок»,
Упалюю лося!
Адно ж сталася не так,
Ашукаўся я, бядак:
Шпокнуць не прышлося!
Я чакаў, ды ўсё дарма:
Не было «слупка», няма
І наўрад ці будзе.
Паляўнічы, добры друг,
Ты вандруй у лес, у луг,
Сядзь пад дуб на грудзе!
Каля таго дуба
Ты падумай, пагадай –
Што зрабіў ты – ая-яй!
Ашукаў Якуба!
Адбой
Не гняві, Якубе, Бога,
На сяброў не наракай:
Шпокнуў ты, хоць і не многа,
Дык маўчы, больш разважай.
6 марта
1956