Песня, дзіцятка сэрца балючага!
Толькі цябе запяю,
Многа абудзіш ты гора гаручага,
Смуціш душу ты маю.
Часта са ўздыхам сябе я пытаю:
Як павядзецца табе?
Ці паліешся ты вольна па краі,
Вокліч ці знойдзеш сабе?
Або заглухнеш, замрэш адзінока
Рэхам нягромкім ў цішы
І не зачэпіш сэрца глыбока,
Не раскалышаш душы?
Родныя сёлы цябе ці пачуюць?
Можа і словам тваім
Людзі пагардзяць ці пажартуюць,
Смехам спаткаўшы пустым?..
[1912]