epub
 
падключыць
слоўнікі

Якуб Колас

Песня няволі

Як лёгкі дым, як тонкі пар,

Расталі ў небе кучы хмар.

 

Ой, гладзь нябёс далёкая,

Крыштальная, глыбокая!

 

Як моцны гук, прызыў вясны

З тваёй пачуўся вышыны!

 

Прастор, прастор і воля там,

Але не нам яны, не нам!

 

Запёрты мы, прыдаўлены,

І краты нам прыстаўлены.

 

Высок, высок паркан-сцяна,

Нам песня волі не чутна.

 

Не нам вясна, не нам прастор, –

Нам мур сыры, нам цесны двор.

 

Гады ў няволі адцвітуць...

Не плач, душа, вясну забудзь!

 

[1910]


[1910]

Тэкст падаецца паводле выдання: Колас, Я. Збор твораў: у 20 т. Т. 1: Вершы, 1898―1910