epub
 
падключыць
слоўнікі

Якуб Колас

Раскуты Праметэй

Зашумела, забурліла

Вольная крыніца,

Ды такая яе сіла,

Што адно — дзівіцца!

Верне горы, зносіць скалы,

Запрагае рэкі,

Каб сузорʼі забліскалі,

Дзе быў мрок век-векам,

Каб жывіць рухі заводаў

Электрычным токам

Ды савецкаму народу

Несці дзень далёка.

Цуды творыць сіла тая

На зямлі, на моры

Ды за воблакі ўзлятае

К зорам у дазоры.

Разнімае плечы-крылы

Праметэй раскуты.

Нашы дні — паэмы-былі,

Сказ нідзе нячуты.

Хто і скуль яны, героі,

Дземчанка, Стаханаў,

Што ідуць напорным строем,

Крокам веліканаў?

Не было яшчэ на свеце

Ім герояў роўных,

Бо такія ужо дзеці

Вольных мас працоўных!

Слава, чэсць табе, Краіна,

І тваім узлётам,

Бальшавіцкім пуцявінам,

Сонечным яснотам!

 

14/ХІ 1935


14.11.1935

Тэкст падаецца паводле выдання: Колас, Я. Збор твораў: у 20 т. Т. 2 : Вершы 1911―1938