epub
 
падключыць
слоўнікі

Якуб Колас

Рольнік

Цёплы вечар. Ціха ўсюды.

На заходзе сонца.

Хмаркі захад чуць заслалі

Тонкім валаконцам.

 

Ззяюць хмаркі ў пазалоце,

Пажарам палаюць.

За гарою ціха-ціха

Песні заміраюць.

Выйшаў рольнік з хаты ў поле

Ды па межах ходзіць,

Каб пабачыць сваім вокам,

Як Бог жыта родзіць.

 

Твар сурʼёзны ў селяніна,

Важны, задуменны,

Ходзіць, рукі залажыўшы

За той пас раменны.

 

Леглі гожымі радамі

Вузкія загоны,

Апранула зямля-матка

  Кажушок зялёны.

 

Густа жыта маладое

Поле ўсё акрыла,

Лапушное, сакаўное –

Проста глянуць міла.

 

Сям-там колас раскрывае

Свой пучок зялёны,

Дзе-нідзе ўжо яго вусік

Блісне на загонах.

 

Селянін глядзіць з уцехай,

Ходзячы ў тым дары...

Так ні поп, ні ксёндз не ходзяць

Пры сваім алтары.

 

[1908]


[1908]

Тэкст падаецца паводле выдання: Колас, Я. Збор твораў: у 20 т. Т. 1: Вершы, 1898―1910