Сышліся дзве хвалі, дзве грозныя сілы,
Зліліся ў крывавым віры.
Адна хваля — людзі, другая — гарылы
З фашысцкай смярдзючай нары.
Бляднеюць маланкі прад схваткай смяротнай,
І глухнуць у ёй перуны.
На нашай расійскай зямельцы гаротнай
Рашаюцца лёсы вайны.
Цяжар непамерны ўсёй глыбай знішчэння
На плечы савецкія лёг.
А Чэрчыль і Рузвельт? Яны ў захапленні,
На вуснах іх праўда і Бог.
Што ім да народаў, да слёз іх, пакуты
Пад жорсткай нямецкай пятой?
Яны не галодны, адзеты, абуты
І кушы бяруць за «пастой».
Вайной не закрануты іхнія землі,
Няма ў іх і цяжкіх ахвяр.
Куды ж ім спяшацца? Тым часам не дрэмле
Вайною і кроўю гандляр.
Ім часу хапае на маршы-палёты,
Каб слоўную множыць смугу.
А з немцам сустрэцца няма ў іх ахвоты,
Аб фронце другім ні гу-гу.
22/VIII 1943