Непрытульна, невядома
Немая дарога,
Даль імгліста, нерухома —
Не відна нічога.
Ты куды ж ідзеш, пуціна?
Да якога краю?..
Ну што ж? добрая часіна —
Далей падыбаю.
Не адкажаш на пытанне —
Сэрца ціха плача.
Будзь гатовы ў час змяркання
Да ўсяго, бядача.
Непрытульна, незнаёма,
Нема ты, дарога!
І што будзе — невядома
Нічога, нічога!
[1919]