Даўно, даўно гэта было, не за памяць нашых дзядоў. Украў святы Пётра ў святога Юрая каня. На святога Пётра Юрай падаў у суд Богу. Пётра ўзяў у сведку зязюльку, а Юрай — варону.
– Ну, як было дзела? — пытае Бог у зязюлькі.
– Ку-піў! Ку-піў! Ку-піў! — кукуе зязюлька.
– Укра-а-аў! Укра-а-аў! Укра-а-аў! — гракае варона.
Бог разабраў дзела і кажа зязюльцы:
— За тое, што ты лжэш, ты будзеш кукаваць толькі да Пятра.
А вароне кажа:
— Ты казала праўду, і ты будзеш гракаць увесь год.
Дык вось чаму зязюлька кукуе толькі да Пятра, а варона гракае ўвесь год.
[1906–1907]