* * *
Выглядаеш ты яснай вясной,
Наша маці, краіна Саветаў!
А зірнеш на цябе, і з табой
Маладзее ўся наша планета.
Колькі слынных дарог ты прайшла!
Колькі велічных спраў учыніла!
Пад узмахамі крылляў арла
Твая творчая вырасла сіла.
І пад зрокам арліных вачэй
Ты скідаеш з дарог перашкоды,
Бо вядзе нас прарок чарадзей,
Каго славяць сягоння народы.
Не сатруць і вякі тых страніц,
Што ў гісторыю войн ты ўпісала,
І тваіх невычэрпных крыніц
Не запыніць чужая навала.
Няхай сыкаюць гады-вужы –
Ім не ўсплысці на шумныя хвалі.
Перад намі ж гараць рубяжы,
Ясным сонцам умытыя далі.
Перад намі бязмежны прастор,
З намі моладасць сілы юначай.
Дык да сонца, краіна, да зор
З нашай вераю цвёрдай, гарачай!
Выглядаеш ты светлай зарой,
Наша маці, краіна Саветаў!
А зірнеш на цябе, і з табой
Маладзее ўся наша планета.
11/Х 1946