* * *
Вылез з дзебраў звер лютушчы,
Выскачыў, клыкаты.
Застагналі нашы пушчы,
Нашы нівы, хаты.
Нібы чорны пыл з-пад хмары,
Рушыліся фрыцы.
Памутнелі ў смужнай гары
Рэкі і крыніцы.
Засвяціліся нябёсы
У злавесным бляску.
Біч вайны сеў на калёсы
І пагнаў каляску.
Дзе праедзе, — там руіны,
Попел, кроў і трупы,
Небу шле зямля навіны
Дыму чорным слупам.
[Жнівень 1942]