epub
 
падключыць
слоўнікі

Янка Купала

Бабулька — прадаўчыца зёлак

У Мінску на рынку,

Ў канцы агароды,

Бабулька старая

Садзіцца заўсёды.

 

Усякія зёлкі

На рынак прыносіць

І людцаў прахожых

Купляць у ёй просіць.

 

Ляжаць перад бабкай,

Ці вечар, ці ранак,

Пучкі дзівасілу,

Чабор і румянак.

 

Ад кожнай хваробы

Ё зёлкі, карэнне;

Лячыць можа імі

Падвей, парушэнне.

 

І любчыку нават

Дасць вам пад сакрэта

Ды наўча, як зводзіць

Любізнічкам гэтым.

 

І ўсякіх, усякіх

Дастанеце лекаў,

Якіх толькі людзі

Не зналі ад векаў.

 

Шмат летак бабульцы:

Трасуцца ўжо рукі —

Ёсць пэўна унукі,

Э! нават праўнукі.

 

Усяк ёй жылося

На свеце на божым —

І смутна, самотна,

І з хлопцам прыгожым.

 

І слёзы ліліся,

І песні звінелі,

Малойцавы грудзі

Туліла ў пасцелі.

 

Ды ўсё ж праляцела,

Як яснай маланкай;

Спяць думкі і песні,

Ў магіле спіць Янка.

 

Эй, моладасць-радасць

Мінула ўдалая!

А старасць-няўдаласць

Ніяк не мінае.

 

І кепска бабульцы:

Сівая, худая,

Брак сіл працаваці,

Дык зёлкі збірае.

 

Нясе іх да Мінска,

На рынку садзіцца,

Збывае і вуча,

Як трэба лячыцца.

 

А можа, паможа

Душы хоць адной дзе,

І праца бабулькі

На марна не пойдзе.

 

[1905-1907]


[1905-1907]

Тэкст падаецца паводле выдання: Купала Я. Поўны збор твораў. У 9 т. - Т. 1. Вершы, пераклады 1904-1907. Мн., Маст. літ., 1995. -462 c. [4] л. іл.
Крыніца: скан