Я — калгасніца
Маладая,
Жыву весела,
Ані дбаю.
Мае дзетачкі
Позна-рана
І накормлены,
І прыбраны.
Сваю Настачку —
Дзіцё тое —
Нясу ў яслі я
Раніцою.
А Данілачка
Важным хлопцам
Рады бегае
На пляцоўцы.
А як выйду я —
Іхня маці —
Ды калгаснае
Жыта жаці,—
Густа сцелюцца
Ўслед снапочкі.
Пяю песенькі
Аж да ночкі.
Супакойна я
Ўжо за дзетак,
Сваіх родненькіх
Малалетак.
Я — калгасніца
Маладая,
Жыву весела,
Ані дбаю.
1934