epub
 
падключыць
слоўнікі

Янка Купала

Мая хата з краю

Дзе звярнуся, сяк і так

Баюць мне ў трывозе:

Як мядзведзь ты спіш, бядак,

У сваёй бярлозе.

 

З гэткіх баек проста смех —

Рукою махаю;

Ці ж бы спаці было грэх?..

Мая хата з краю.

 

Без яды адзін брат ссох,

Другі чахне ў латах,

Трэці з торбай на плячох

Кляне так жа брата.

 

Я смяюся з іх усіх,

Рукою махаю;

Вот сваяцтва — ану іх!

Мая хата з краю.

 

Родзе шнур, як там ні сей,

Адны недахваткі;

Кут нявучаных дзяцей,

Хлеба ўжо астаткі.

 

Думак вельмі не сушу,

Рукою махаю;

Вып’ю, рэдзькай закушу,—

Мая хата з краю.

 

Маю родну мову, край,—

Кажуць мне так людзі,—

Толькі выпрастайся, знай,

А твой верх тут будзе!

 

Праўда — штось як чужняком,

Кожны мной піхае;

Ці ж адным мной? Эй, Арцём,

Твая хата з краю!

 

І аб было меней магіл,

А вяселляў болей,

Кожны рвецца з усіх сіл

К святлу, славе, долі...

 

Лезьце, лезьце!.. я ж пры чом?

Рукою махаю,

Добра мне і пада дном!

Мая хата з краю.

 

Гэткім спосабам жыцця

Век свой дажываю,

Вось і песня мая ўся!

Як і ўсё, ўміраю.

 

На магілкі і крыжы

Рукою махаю,

Далі хату — знай ляжы!

Але і тут з краю.

 

[1906-1910]


[1906-1910]

Тэкст падаецца паводле выдання: Поўны збор твораў. У 9 т. - Т. 2. Вершы, пераклады 1908-1910. - Мн.: Маст. літ., 1996. -342 с. [4] л. іл.
Крыніца: скан