epub
 
падключыць
слоўнікі

Янка Купала

Матцы

Ты гадуй сынка, матуля,

У пялёнкі спавівай,

Калышы, пей люлі-люлі,

Пей паціху баю-бай!

 

Над калыскай з бегам ночак

Песні роднай не жалей,

Каб, як вырасце сыночак,

Верным вечна ён быў ёй.

 

Як навучыцца хадзіці,

Маткі мову разумець,

Ты вучы яго любіці,

Ўсё сваё ў пашане мець.

 

Бай яму даўнейшы казкі,

Аб бацьках сваёй зямлі,

Як жылі без чужой ласкі,

Як слугамі не былі.

 

Як на веча сход ззывалі

І тварылі свой закон,

Як жылі ды панавалі,

Покі ўпалі у палон.

 

Як жа ў розум убярэцца

Твой сынок, як мак у цвет,

Дужым стане, што, здаецца,

Павярнуў бы цэлы свет,—

 

Выпраўляй яго у людзі,

На дарогу блаславі,

Разам з крыжам дай на грудзі

Роднай вузельчык зямлі:

 

Каб не даўся ў крыўду здзекам,

Не забыў сваіх старон,

Каб вярнуўся чалавекам

К роднай Бацькаўшчыне ён.

 

Ды узяўся шчыра, міла

Сеяць шчасце, гнаць бяду,

Стаў адважна словам, сілай

За свой край і грамаду.

................................................

Гэта ўсё ўпаі дзіцяці

З малаком сваіх грудзей,

Бо іначай пойдзеш, маці,

Жабраваць хлеб у людзей.

 

[1918]


[1918]

Тэкст падаецца паводле выдання: Янка Купала. Поўны збор твораў. У 9 т. - Т.4. Вершы, пераклады 1915 -1929. - Мн.: Маст. літ., 1997. - 446 с., [4] л. іл.
Крыніца: скан