Мілая моладзь, слаўная моладзь
Нашай бязмежнай краіны!
Горы і мора можаш ты здолець,
Сэрцам расплавіць ільдзіны.
Знала паходы ў цёмныя ночы,
Гіканне хеўры варожай,
Смерці глядзела ночамі ў вочы,
Ястраб начлегі трывожыў.
З гонарам выйшла, з яснаю славай,
Сёння грыміш перамогай,
Перад табою ў зорных праявах
Сцелецца к сонцу дарога.
Вёсны прыходзяць, вёсны адходзяць,
Моладзь красуе заўсёды,
Слаўная вечна ў вечным народзе,
Славу будуе з народам.
Весела квеціцца ў небе вясёлка,
Скрозь хмары-воблакі свеціць...
«Я — камсамолец! Я — камсамолка!»
Хто лепей скажа на свеце?!
1938